Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Ονειροπαγίδα σε απόγνωση 2

Κλαίει, οδύρεται μίζερη η ονειροπαγίδα

"Όνειρο τούτου του παιδιού ακόμη δε ματαείδα..."

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Ονειροπαγίδα σε απόγνωση



Θα πεθάνω. Τέτοιος πόνος δεν αντέχεται.

Θα πεθάνω σας λέω.

Μη σας νοιάζει. Γιατί να σας νοιάζει;

Αλλο ένα μοιρολατρικό ποίημα σωστά;

Δε σας λέει τίποτα, είναι μόνο άδειες λέξεις.

Ούτε κάτι ιερό, ούτε ανίερο κουβαλάει μέσα του
μπας και σας δελεάσει να το διαβάσετε. Ούτε κάτι απόκρυφο. Ούτε καν κάτι ρεαλιστικό.

Κι όμως, πίσω απ' αυτό το ποίημα κρύβεται ένας ολόκληρος άνθρωπος, χωρίς αρχή, μέση, τέλος, ιστορία. Είναι απλά ένας άνθρωπος.

Κλαίω τώρα που γράφω, το ξέρετε;
Θα πεθάνω σας λέω αν συνεχίσω έτσι. Μη σας νοιάζει.

Τι κάθεστε και διαβάζετε το τίποτα, κορόιδα;
Τσακιστείτε απ' το γραπτό μου.